Type 1 Diabetes Researchers Reach Important Milestone

This press release is an announcement submitted by , and was not written by Diabetes Health.

Type 1 Diabetes TrialNet, an international network of researchers exploring ways to prevent and delay the progression of type 1 diabetes, has reached an important milestone: screening 100,000 people to detect who among is at risk of developing type 1 diabetes. This is a major achievement because it has helped researchers better predict who will develop diabetes and when it will require treatment. Earlier diagnosis helps patients avoid a severe, life-threatening condition called diabetic ketoacidosis.
Funded by the National Institutes of Health (NIH), TrialNet screenings are provided free of charge to relatives of people with type 1 diabetes- whose chances of developing the disease are 15 times greater than those with no family history. Participants whose results signal an increased risk can choose whether to take part in prevention studies exploring new ways to combat the disease.
TrialNet researchers are currently conducting two prevention studies for at-risk relatives of people with type 1 diabetes:
• The Anti-CD3 Prevention Study is testing whether an experimental drug called teplizumab can prevent or delay type 1 diabetes. In previous studies, teplizumab helped preserve insulin production in newly diagnosed individuals.
• The Oral Insulin Prevention Study is testing whether one daily insulin capsule (taken by mouth) can prevent or delay type 1 diabetes. Results of a previous NIH study indicated oral insulin might delay type 1 diabetes for up to 10 years in individuals with certain autoantibodies.
"Screening is the first step on the pathway to prevention and provides an important opportunity for intervention at an early stage," says TrialNet Chair Jay Skyler, M.D.
Incidence of type 1 diabetes is rapidly increasing worldwide. The disease is also presenting at an earlier age, with the greatest increase in children under age five. Each year, in the U.S. alone, approximately 15,000 children and adolescents are diagnosed with type 1 diabetes. While peak ages for diagnosis are between 11 and 14, type 1 diabetes can occur at any age. Unlike type 2 diabetes, which may be controlled and even prevented with diet and exercise, there's currently no cure for type 1 diabetes, an autoimmune condition requiring lifelong insulin injections.
"TrialNet is committed to going the distance to screen relatives of people with type 1 diabetes until we find a way to prevent this disease," says Skyler.
Dora Lenord

Mar 28, 2012

from diabetes health

Σχήματα ινσουλινοθεραπείας

Για τα πλήρη σχήματα ινσουλινοθεραπείας για ασθενεις με ΣΔ1 κατεβάστε το αρχείο pdf

Σχηματα ( Short + intermediate- NPH )  (short+ ultralente)

1 δόση  ενδιάμεσης ινσουλίνης  (NPH ή και lente )

Μετρήσεις πριν το γεύμα  και κατά τη χρονική στιγμή της κατάκλισης  
Παράδειγμα άνδρας 70 kgr Χ 0,4 (συντελεστής δόσης)= 28 μονάδες 

 

1 δόση Regular + NPH  (mix)

25-35% της ολικής δόσης σε Regular

65-75% σε ενδιάμεσης δράσης (NPH ή lente )

Παράδειγμα άνδρας 70 kgr Χ 0,4 (συντελεστής δόσης)= 28 μονάδες  

28 X 35% = 10  μονάδες  Regular

28 X 65%=18 μονάδες  NPH

Ø  Η δραστικότητα της regular ινσουλίνης  εκφράζει το αποτέλεσμα της μεσημεριανής μέτρησης

Ø  Η δραστικότητα της ενδιάμεσης ινσουλίνης εκφράζει το αποτέλεσμα της μετρήσεις τόσο το απόγευμα το βράδυ αλλά και το πρωί .  

2 δόσεις NPH ή Lente

H πρωινή δόση σε σχέση με την απογευματινή δόση ΝΡΗ μπορεί να δοθεί με την ακόλουθη αναλογία  1 : 1 ή 2 :1

Παράδειγμα άνδρας 70 kgr Χ 0,4 (συντελεστής δόσης)= 28 μονάδες  

28 Χ 50 % = 14 μονάδες  NPH  το πρωί

28 Χ 50% = 14 μονάδες  NPH  το απόγευμα ή

19  μονάδες NPH το πρωί

9 μονάδες ΝΡΗ το απόγευμα

Ø  Η δραστικότητα της πρωινής ΝΡΗ  ελέγχεται με μέτρηση πριν το μεσημεριανό και το απόγευμα πριν την επομένη δόση

Ø  Η δραστικότητα της απογευματινής ΝΡΗ ελέγχεται με μέτρηση κατά τη κατάκλιση και κατά το πρωινό ξύπνημα

2 δοσεις (split mixed ) NPH και Regular

Στο σχήμα μπορεί να χρησιμοποιηθεί και rapid ινσουλίνη

  2/3 της ολικής δόσης το πρωί με αναλογία NPH : Regular  2 :1

 1/3 της ολικής δόσης το απόγευμα με αναλογία ΝΡΗ : Regular 1 :1

Παράδειγμα άνδρας 70 kgr Χ 0,4 (συντελεστής δόσης)= 28 μονάδες  

28 X 67 % = 18 μονάδες σύνολο πρωινής δόσης

Από τις οποίες    ΝΡΗ = 18 Χ 67 % = 12 μονάδες  

                             Regular= 18 X 33 %= 6 μονάδες    Οι ΑΝΑΛΟΓΙΑ ΝΡΗ : Regular 2 :1

Απογευματινή δόση :

28 Χ 33 % =9 μονάδες  απογευματινής δόσης

  Από τις οποίες    ΝΡΗ = 18 Χ 50 % =5 μονάδες  

                             Regular= 18 X 50 %=5 μονάδες    Η ΑΝΑΛΟΓΙΑ ΝΡΗ : Regular 1 :1

Έτσι 1 ένεση το πρωί που περιέχει 12 μονaδες NPH και  6 μονάδες Regular

Και  1 ένεση το απόγευμα που περιέχει  5 μονάδες NPH και 5 μονάδες Regular  

Ø  Η δραστηριότητα της πρωινής δόσης regular ελέγχεται με μέτρηση πριν το γεύμα  αν και επηρεάζει μερί και το απόγευμα

Ø  Η δραστηριότητα της πρωινής ΝΡΗ γίνεται με μέτρηση πριν το βραδινό

Ø  Η δραστηριότητα της απογευματινής regular ελέγχεται με μέτρηση πριν τη κατάκλιση

Ø  Η δραστηριότητα της απογευματινής ΝΡΗ  ελέγχεται με μέτρηση πριν το πρωινό

3 δόσεις: ΝΡΗ+ Regular το πρωί + Regular το απόγευμα + ΝΡΗ το βράδυ

Στο σχήμα μπορεί να χρησιμοποιηθεί και rapid ινσουλίνη

Αποτελεί εξέλιξη του προηγούμενου σχήματος μιας που συχνά προκαλούσε νυχτερινή υπογλυκαιμία  η ταυτόχρονη χορήγηση NPH + regular το απόγευμα . Για το λόγο αυτό δίνουμε ξεχωριστά τη NPH το βράδυ στις 10 όχι αργότερα για να ξεπεράσουμε τις Πρώτες νυχτερινές ώρες που παρατηρείται αυξημένη ευαισθησίας στην ινσουλίνη και για να μην δημιουργηθεί υπερινσουλιναιμία .

Έτσι : 12 μονάδες NPH + Regular ή Rapid  το πρωί

           5μονάδες  Regular ή Rapid    το απόγευμα

           5 μονάδες ΝΡΗ το βράδυ όχι αργότερα από τις 22.00

4 δόσεις : ΝΡΗ + rapid το πρωί + rapid το μεσημέρι + rapid το απόγευμα + ΝΡΗ το βράδυ

Κανόνας των 6

Κανόνας των 6

Διαιρέστε το συνολικό αριθμό μονάδων ινσουλίνης με το 6

Παράδειγμα άνδρας 70 kgr Χ 0,4 (συντελεστής δόσης)= 28 μονάδες 

28/6 =5  (4,7)

                 Πρωί              μεσημέρι          απόγευμα        βράδυ

 ΝΡΗ              2                                                                       1

.

Rapid            1                   1                           1

Πολλαπλασιάστε τον αριθμό διαίρεσης της συνολικής δόσης / 6 με κάθε νούμερο που αντιστοιχεί σε κάθε χρονική στιγμή

Έτσι :    πρωινή δόση rapid  1 Χ 5= 5 μονάδες (4,7)

             Μεσημεριανή  δόση rapid  = 1 X5=5 μονάδες (4,7)

             Απογευματινή δόση regular =1X5= 5 μονάδες (4,7)

             Πρωινή NPH = 2 X5 = 9 μονάδες (9,3)

              Βραδινή  ΝΡΗ  = 1 Χ 5 = 5 μονάδες  (4,7)

4 δόσεις: Regular πρωί + μεσημέρι +απόγευμα + ΝΡΗ το βράδυ

Στο σχήμα μπορεί να χρησιμοποιηθεί και rapid ινσουλίνη

Κανόνας των 9

Διαιρέστε το συνολικό αριθμό μονάδων ινσουλίνης με το 9

Παράδειγμα άνδρας 70 kgr Χ 0,4 (συντελεστής δόσης)= 28 μονάδες 

28/9 =3

                 Πρωί              μεσημέρι          απόγευμα        βράδυ

 ΝΡΗ                                                                                     4

.

Regular     2                        1                           2

Πολλαπλασιάστε τον αριθμό διαίρεσης της συνολικής δόσης / 9 με κάθε νούμερο που αντιστοιχεί σε κάθε χρονική στιγμή

Έτσι :    πρωινή δόση regular  2 Χ 3 = 6 μονάδες

             Μεσημεριανή  δόση regular = 4 μονάδες

             Απογευματινή δόση regular = 6 μονάδες

             Βραδινή  ΝΡΗ  = 12 μονάδες 

3 δόσεις Ultralente – Regular ( ονομάζεται και αντλία του φτωχού )

1 δόση regular + ultralente το πρωί και 2  ακόμα δόσεις regular απόγευμα και βράδυ

Δίνουμε 50 -60 % στη βασική Ultralente

Και το υπόλοιπο στη regular (γευματική )

Παράδειγμα άνδρας 70 kgr Χ 0,4 (συντελεστής δόσης)= 28 μονάδες 

Πρωινή ultralente  = 28 Χ 50 % = 14 μονάδες

Ολική ποσότητα Regular = 28 X50 % = 14 μονάδες

Διανομή σε γεύματα   κατά περίπτωση  1/3 το πρωί + 1/3 το μεσημέρι + 1/3 το απόγευμα  πχ : 5 μονάδες το πρωί + 5 μονάδες το μεσημέρι + 4 μονάδες το βράδυ   

Συνεχιζεται .....

Μουμτζής Αλέξανδρος
Ενδοκρινολόγος-Ειδικός εφαρμογών διαιτητικής                                   

Παθοφυσιολογία κύησης και ορµονικοί παράγοντες.

Μετά την ωρίµανσή του το ωάριο διατρέχει τη σάλπιγγα, όπου συνήθως γίνεται η συνάντηση µε το σπερµατοζωάριο που θα το γονιµοποιήσει. Η γονιµοποίηση γίνεται

µέσα  σε  48  ώρες  και  ακολουθείται  από  ταχεία  κυτταρική  διαίρεση.  Η  στρογγυλή κυτταρική µάζα εισέρχεται στη µήτρα όπου συνεχίζοντας να πολλαπλασιάζεται, εµφυτεύεται στα τοιχώµατά της. Το γονιµοποιηµένο ωάριο διαιρείται  σε κύτταρα  τα οποία συνδέονται µεταξύ τους. Εµφανίζεται έτσι µία εσωτερική µάζα κυττάρων που θα εξελιχθεί στο έµβρυο, και ένα εξωτερικό στρώµα, η τροφοβλάστη, που θα εξελιχθεί στον πλακούντα. Αυτή η διαδικασία ολοκληρώνεται περίπου 2 εβδοµάδες µετά τη γονιµοποίηση. Εάν δε γίνει γονιµοποίηση ή η κατάλληλη εµφύτευση, το ενδοµήτριο αποπίπτει για να δηµιουργηθεί εκ νέου κατά τον επόµενο µηνιαίο κύκλο, σαν απάντηση στα οιστρογόνα .

Στη διάρκεια της εγκυµοσύνης, η µήτρα και ο πλακούντας αποτελούν µοναδικό σύστηµα  υποστήριξης  και  ανάπτυξης  του  εµβρύου.  Ο  πλακούντας  είναι  ο  κρίκος ανάµεσα στη µητέρα και το έµβρυο. Η φυσιολογική ανάπτυξη και εξέλιξή του θα εξασφαλίσουν τη φυσιολογική ανάπτυξη του εµβρύου. Ο πλακούντας είναι ένα όργανο που  εξυπηρετεί  ως  εξωσωµατικό  σύστηµα, πολλές  λειτουργίες  του  εµβρυϊκού οργανισµού, όπως η αναπνοή (ανταλλαγή αερίων), η απέκκριση ουσιών, η θρέψη (απορρόφηση ουσιών) και η θερµορύθµιση. Ταυτόχρονα, αποτελεί εµπόδιο στην είσοδο βλαπτικών παραγόντων στον εµβρυϊκό οργανισµό και ενδοκρινές όργανο που παράγει στεροειδείς και πρωτεϊνικές ορµόνες. Επιπλέον, ο φραγµός του πλακούντα επιτρέπει τη

µεταφορά (διέλευση) οξυγόνου, διοξειδίου του άνθρακα, γλυκόζης, αµινοξέων, λιπαρών οξέων και ιόντων. Ταυτόχρονα, γίνεται απορρόφηση κετονών, γλυκερόλης, ασβεστίου, όµως απαγορεύει τη διέλευση της ινσουλίνης (όπως φαίνεται στο παρακάτω σχήµα).Ο πλακούντας αναπτύσσεται και ωριµάζει σε όλη τη διάρκεια της εγκυµοσύνης.

Είναι φυσιολογικό στη διάρκεια της εγκυµοσύνης, η ενέργεια που λαµβάνει η γυναίκα  µε την τροφή να πρέπει να διανέµεται και στο έµβρυο. Το ρόλο αυτόν της

µεταφοράς της ενέργειας τον αναλαµβάνει ο πλακούντας. Εκτός των άλλων υπηρεσιών

που  διεκπεραιώνει  ο  πλακούντας  σε  όλη  τη  διάρκεια  της  εγκυµοσύνης,  είναι  και  η έκκριση κάποιων ουσιών.

Στις ουσίες που εκκρίνονται από τον πλακούντα περιλαµβάνονται τα οιστρογόνα, η κορτιζόνη  και το  πλακουντιακό  γαλακτογόνο  (ή HPL:Human  Placental  Lactogen). Αυτές οι ουσίες έχουν σαν αποστολή να βοηθούν στη διατροφή του εµβρύου. Με άλλα λόγια, έχουν αναβολική δράση, δρουν δηλαδή αντίθετα από την ινσουλίνη και έχουν σαν αποτέλεσµα   την   αύξηση   των   τιµών   της   γλυκόζης   (σακχάρου)   για   να   δώσουν περισσότερη ενέργεια. Αξίζει να αναφερθεί ότι στη φυσιολογική κύηση η γλυκόζη του πλάσµατος είναι χαµηλότερη απ’ ό,τι ήταν πριν από την εγκυµοσύνη

Στο διαβήτη της εγκυµοσύνης η γλυκόζη του πλάσµατος είναι µεγαλύτερη στη νηστεία και στο µεταγευµατικό στάδιο και µετά το πρώτο µισό της εγκυµοσύνης υπάρχει

µία αύξηση των ελευθέρων λιπαρών οξέων και των κετονοσωµάτων .

Καθώς εξελίσσεται η εγκυµοσύνη, οι αντι-ινσουλινικές ορµόνες του πλακούντα αυξάνονται. Οι πιο δραστικές ορµόνες που αυξάνονται σταδιακά και δρουν ως ανταγωνιστές της ινσουλίνης είναι: 1)τα οιστρογόνα, 2)η προλακτίνη, 3)η ανθρώπινη χοριακή γοναδοτροπίνη, 4)η προγεστερόνη, 5)η κορτιζόλη.

Η εγκυµοσύνη χαρακτηρίζεται από τη σηµαντική προοδευτική αύξηση στο περιφερικό αίµα της µητέρας της προγεστερόνης (Ρ) και των οιστρογόνων, όπως επίσης και  από  την  ανίχνευση  αµέσως  µετά  την  εµφύτευση  της  χοριακής  γοναδοτροπίνης (human chorionic gonadotropin: hCG) και του πλακουντιακού γαλακτογόνου (human placental lactogen:HPL).

Οιστρογόνα

Τα οιστρογόνα  στον ορό της µητέρας αυξάνονται συνεχώς από την αρχή µέχρι το τέλος της κύησης. Η παρουσία τους γίνεται εντός 35 ηµερών από τη σύλληψη και έχουν ασθενή  αντι-ινσουλινική  δράση,  που  την  εκφράζουν  κυρίως  στο  ήπαρ  µέσω  της ενίσχυσης της παραγωγής της γλοβουλίνης που δεσµεύει την κορτιζόλη. Και καθώς αυξάνεται η συγκέντρωση της κορτιζόλης, τα επινεφρίδια παράγουν περισσότερη κορτιζόλη αυξάνοντας τα επίπεδά της στο αίµα. Η αυξηµένη συγκέντρωση κορτιζόλης (υπερκορτιζολαιµία)  προκαλεί  αντοχή  στην  ινσουλίνη  και  µειωµένη  κάθαρση  της γλυκόζης και τέλος µεγαλύτερο ποσό γλυκόζης διαθέσιµο για το έµβρυο

Ο ρόλος αυτών είναι:

•   Αύξηση του µεγέθους της µήτρας,

•  Αύξηση του µεγέθους των µαστών και του αδενικού ιστού τους,

•   Αύξηση του µεγέθους των έξω γεννητικών οργάνων της γυναίκας,

•   Προκαλεί  χάλαση  των πυελικών  συνδέσµων µε αποτέλεσµα οι ιερολαγόνιες αρθρώσεις και η ηβική σύµφυση να αποκτούν ελαστικότητα και τέλος

•   Επίδραση στην ανάπτυξη του εµβρύου.

Προλακτίνη

Τα επίπεδα προλακτίνης αυξάνονται    5-10 φορές κατά τη διάρκεια της εγκυµοσύνης και µπορεί να έχουν αντίκτυπο στο µεταβολισµό των υδατανθράκων. Κατά συνέπεια, οι γυναίκες µε υπερπρολακτιναιµία  πρέπει επίσης να υποβάλλονται στις αρχές ελέγχου της γλυκόζης.

Ο ρόλος της προλακτίνης είναι:

  Να προετοιµάσει τον οργανισµό της µητέρας στο 3ο τρίµηνο για το θηλασµό.

•  Πολύ νωρίτερα βοηθάει στην αύξηση του µεγέθους της µήτρας.
• Στη     θρέψη     του      ωχρού     σωµατίου    µαζί    µε    τη     ανθρώπινη     χοριακή σωµατοµαστροπίνη και τέλος
•  Στην επικοινωνία των β –παγκρεατικών κυττάρων µεταξύ τους

Χοριακή Γοναδοτροπίνη

Η  χοριακή  γοναδοτροπίνη  που  δεν  απαντά  εκτός  κύησης  σε  φυσιολογικές γυναίκες, παρουσιάζει αλµατώδη αύξηση µέχρι την 9η  έως 10η  εβδοµάδα της κύησης, όπου έχει µέγιστο και στη συνέχεια  εµφανίζει πτώση κατά το 1/3 και συνεχίζεται  η έκκρισή της σε “plateau” µέχρι το τέλος της κύησης. Η ορµόνη αυτή είναι µία γλυκοπρωτεϊνη µε µοριακή δοµή και δράση που µοιάζει πάρα πολύ µε της ωρχινοτρόπου ορµόνης (LH) της υπόφυσης

Προγεστερόνη

Η προγεστερόνη από 5-25ng/ml στον ορό της µητέρας στην ωρχινική φάση αυξάνεται µέχρι την 36η  εβδοµάδα της κύησης και φθάνει τα 100 -240 ng/ml και στη συνέχεια σχηµατίζει plateau και µικρή πτώση µέχρι το τέρµα της κύησης.

Ο ρόλος αυτής είναι:

•  Στη θρέψη του εµβρύου κατά το πρώιµα στάδια της κύησης.
•  Μειώνει   τη   συσταλτικότητα   της   κυοφορούσας   µήτρας   εµποδίζοντας   την πρόκληση αυτόµατης αποβολής του κυήµατος.
•   Βοηθάει  στην  ανάπτυξη  του  ωαρίου  ακόµα  και  πριν  την  εµφύτευσή  του,

προκαλώντας αύξηση της έκκρισης των ωαγωγών και της µήτρας.

• Και τέλος βοηθά στη προετοιµασία των µαστών για τη γαλουχία.

Η παραγωγή της προγεστερόνης αρχίζει µετά την 12η  εβδοµάδα κύησης και φτάνει την υψηλότερη της συγκέντρωσή της µετά την 32η  εβδοµάδα κύησης. Η προγεστερόνη έχει άµεση επίδραση στο µεταβολισµό της γλυκόζης

Κορτιζόλη

Η κορτιζόλη συντίθεται µε τη συνεργασία µητέρας- εµβρύου από προγεστερόνη, που παράγεται στον πλακούντα και την εµβρυϊκή ζώνη του φλοιού των επινεφριδίων. Επίσης, συντίθεται στα επινεφρίδια του εµβρύου από το ακετοξικό οξύ

Ανθρώπινη χοριακή σωµατοµαστοτροπίνη

Η δράση της ανθρώπινης χοριακής σωµατοµαστοτροπίνης µοιάζει µε της αυξητικής  ορµόνης.  Η  έκκρισή  της  αρχίζει  περίπου  την  5η   εβδοµάδα  κύησης  και αυξάνεται προοδευτικά στη διάρκεια της υπόλοιπης εγκυµοσύνης. Η δράση της είναι

αντίθετη από αυτή της ινσουλίνης και φαίνεται ότι προστατεύει το έµβρυο από υπογλυκαιµία.  Παράγεται  από  τον  πλακούντα  σαν  απάντηση  στην  υπογλυκαιµία της

µητέρας, διεγείρει τη λιπόλυση, αυξάνοντας τα επίπεδα των ΕΛΟ, της γλυκόζης και της κετόνης στο αίµα της µητέρας

Λεπτίνη

Παράγεται από το λιπώδη ιστό και τον πλακούντα κατά τη διάρκεια της εγκυµοσύνης. Οι τιµές της στο πλάσµα σχετίζονται θετικά  µε αυτές της ινσουλίνης αλλά επηρεάζονται και από την κορτιζόλη και τα οιστρογόνα .

Μετρήσεις   της   λεπτίνης   που   έγιναν   τµηµατικά  σε   όλη   τη   διάρκεια   της εγκυµοσύνης στον ορό έδειξαν ότι οι συγκεντρώσεις αυτής φτάνουν σε µέγιστη τιµή την

22η-27η  εβδοµάδα κύησης, δηλαδή 30µg/L και έπειτα ακολουθεί µία πτώση στα 25,2

µg/L την 34η-39η εβδοµάδα της κύησης. Η λεπτίνη σχετίζεται θετικά µε το βάρος, το ποσοστό της λιπώδους µάζας και µε το ∆ΜΣ. Έτσι εξηγείται ο λόγος που γυναίκες οι οποίες απέκτησαν παραπανίσια κιλά κατά τη διάρκεια της εγκυµοσύνης και στη συνέχεια απέτυχαν να τα χάσουν, έχουν υψηλότερες συγκεντρώσεις της ορµόνης αυτής.

Μεταξύ της εγκυµοσύνης και τρεις µήνες µετά τον τοκετό, µία µέση µείωση 6% της  λιπώδους  µάζας  συνδέεται  µε  µία  µείωση  61%  της  λεπτίνης.  Η  µείωση  αυτής εξηγείται µερικώς από τη µείωση της ινσουλίνης αλλά το 80% της µεταβολής αυτής παραµένει ανεξήγητη. Οι ορµόνες της αναπαραγωγής όπως η προγεστερόνη, τα οιστρογόνα και η ανθρώπινη χοριακή σωµατοστροπίνη πιθανώς να σχετίζονται. Τώρα αναγνωρίζεται ότι ο πλακούντας είναι µία πηγή λεπτίνης. Η ευαισθησία της λεπτίνης ίσως  να  επηρεάζει  τον  άξονα  υποθαλάµου-υπόφυσης    του  γεννητικού  συστήµατος, έχοντας ως συνέπεια τον κύριο ρόλο της στη γονιµότητα και την εµµηνορυσιακή λειτουργία. Αξίζει να σηµειωθεί πως η περιοχή δράσης της ορµόνης είναι ο υποθάλαµος